Het is rond

‘ik weef het missen, en het dragen

ik weef de liefde die is gebleven

ik weef jou met zorg en aandacht

in alle draden van mijn leven’

Uit ‘ik weef jou’ van Floortje Agema

 

Iets meer dan een jaar geleden ontstond een plan. Een plan om iets te doen met sieraden van mama. Sieraden die lagen te verstoffen. Een gouden armbandje wat kapot was. Een ring waarvan de steen al lang verdwenen was. Twee te grote ringen. Sieraden die mijn moeder met liefde gedragen had. Die emotionele waarde voor mij hadden, maar die ik niet droeg.

2021 leek mij een mooi moment om dit gedragen goud om te laten smelten. Om er iets nieuws van te maken wat ook ik met liefde kon dragen.

 2021 was het jaar waarin ik 45 werd en mijn moeder 10 jaar dood was. Dat was HET moment. Ik had ook al bedacht welke edelsmid dit klusje zou gaan doen.

 Waar ik geen rekening mee had gehouden, was met de planning van desbetreffende edelsmid. Haar agenda zat bomvol. Er was niet eens ruimte om...

lees verder

wereldlichtjes dag

 

Op wereldlichtjes dag mocht ik Gijsje Teunissen Interviewen in haar huis in Spanje. Waar ze tegenwoordig Troostreizen organisaniseert voor nabestaanden. Ze vertelt hoe haar journey to Purpose is gestart na het overlijden van haar zoontje Ferry. 

Ze heeft Ferry samen met haar man en vriendin liefdevol verzorgd en afscheid van hem genomen en dat was in die tijd niet zo gewoon. Ze is blij dat er nu veel meer kan en dat mensen ook steeds meer de regie in eigenhand nemen tijdens de uitvaart van hun dierbare, want dat is belangrijk voor het rouwproces.

Haar missie en dat van haar uitvaartbedrijf Charon is om mensen het vertrouwen te geven om zelf zoveel mogelijk zelf te doen voor en tijdens de uitvaart, om zo liefdevol afscheid te nemen van je dierbare.

 

lees verder

Omdat we mens zijn

De afgelopen dagen en weken ben ik zo geconfronteerd met de pijn, leegte en eenzaamheid van mensen...

Ik wilde daar al langer over schrijven maar kon de woorden niet vinden. Dat kwam door de intensiteit van die momenten: ik was er letterlijk vol van. En door mijn eigen geraaktheid. Ontroerd en dankbaar dat ik die ander echt mag zien met alles wat er is. Maar ook de confrontatie met mezelf: ik kan de leegte en eenzaamheid van die ander niet oplossen of beter maken. Hoe graag ik dat soms ook zou willen.
 
Ik kan er wel zijn en ik kan blijven.
En misschien is dat genoeg en precies wat het moet zijn.
 
En is dat mijn uitdaging
Jouw uitdaging
Onze uitdaging
 
Om te zijn
Om te blijven
 
Om te zien
Om te luisteren
 
Omdat we allemaal mens zijn
 
Durf jij dat?
 
liefs
Jill van den Akker
 
(Gedicht uit 'goed dat je er bent', Hans Bouwma en Evelyne Dessens)
lees verder

Zomer in mijn bol

'de zomer in mijn bol' 
 
Hier in het zuiden valt de zomervakantie dit jaar laat. De kinderen hebben eind juli vakantie. Mijn vakantie start op 2 augustus. Ik werk dus nog de hele maand juli. En toch heb ik de zomer in mijn bol en schijnt de zon zelfs als het regent. En dat doet het deze week veelvuldig. Jammer voor de mensen die al wel vakantie hebben. 
 
Waar mijn pubers nog een aantal toetsten in het vooruit schiet hebben, is de jongste die in groep 8 zit al volop aan het afronden. 
Heel blij waren we toen hij vorige maand, wel een nachtje korter dan normaal, maar toch met zijn klasgenoten op kamp mocht. 
Toen vorige week ook nog het bericht kwam dat ouders welkom zijn bij de eindmusical, was ik echt opgelucht en blij. Gelukkig, we mogen komen kijken en samen met onze zoon een mooi afscheid vieren van de school waar hij 8 jaar lang rond liep. En waar wij als ouders 13 jaar rond gelopen hebben. 
 
Ik voelde direct hoe betekenisvol dat...
lees verder

Niemand begrijpt mij- het verhaal van Elske

Uncategorized May 02, 2021

Niemand begrijpt mij- het verhaal van Elske

 Ze zit met haar rug naar me toe en lijkt niet van plan om zich om te draaien. Toch heeft ze ‘ja’ gezegd op mijn vraag of ik binnen mag komen.

 Ik ga op de stoel zitten die ik uit de huiskamer heb meegenomen en kijk om me heen. Er is genoeg te zien in deze kleine kamer die volledig in beslag genomen wordt door een bed, een grote kledingkast, een kleine uitklapbare tafel, een televisie, koelkastje en wastafel. Op een plankje boven de wastafel verzorgingsproducten keurig op een rij. Aan de muur en op de kast foto’s en tekeningen. Heel veel kleurige tekeningen. En kralenkettingen met fantastische kralen in alle kleuren van de regenboog. Het glimt en blinkt mij tegemoet. Ik houd van kleur en van glitters en maak, in een poging om het ijs te breken, een compliment over wat er aan de muur hangt.

Fout.

Het blijft ijzig stil. Langzaam draait Elske, zittend in een gigantische rolstoel, zich met stoel en al om. Woest...

lees verder

Wat is liefde eigenlijk?

Valentijnsdag, dag van de geheime liefde, een dag waarover niet precies duidelijk is wat het ontstaan ervan is. Wat we wel weten is dat het een vlucht heeft genomen in populariteit en commercie. Sommige mensen vinden het verschrikkelijk en doen er niets aan, andere mensen vinden het een leuke traditie en trekken alles uit de kast om een (geheime) liefde te verassen en te laten weten dat hij/zij geliefd is. Voor mij is dit jaar een ander jaar, zelf zou ik mezelf omschrijven als een romantisch meisje. Ik hou ervan om mensen die ik lief heb te verrassen en vind het ook super leuk als ik iets mag ontvangen. Geen grote cadeaus maar juist het kleine attente berichtje, kaartje of belletje is wat ik kan waarderen. Een moment om met hen die ik lief heb wat extra te verbinden.

 

2021 is alles anders, dus ook Valentijnsdag is anders. Geen spontaan drankje buiten de deur met mijn lief of gezellig op bezoek bij mijn moeder of broer met zijn gezin. Nee dit jaar is zelfs dat wat ik bedacht...

lees verder

De eerste sterfdag komt eraan

blog herinneren rouw sterfdag Dec 18, 2020

De dag nadert. Het is bijna een jaar geleden dat mijn vader overleed, inderdaad net voor kerst.  De film is gaan draaien, alles komt weer terug. Het telefoontje van mijn zus. “Pa is gevallen en het ziet er niet goed uit, kun je snel komen?"

Ik rond het coachgesprek met mijn klant snel af en ga direct naar het huis van mijn vader. Wat ik daar aantref is niet fijn om te zien. Ik treed niet in details, maar de beelden staan nog steeds haarscherp op mijn netvlies.

In mijn werk begeleid ik regelmatig mensen met traumatische ervaringen en ik weet dat herbeleven een functie heeft. Ik druk de beelden dus niet weg en laat ze komen,  met alle emoties die hierbij horen: verdriet, opluchting en het gemis. 

Het stervensproces heeft 2 dagen geduurd en het was bijzonder en een heel liefdevol proces. Mijn vader was omringd door kinderen en kleinkinderen en ook enkele zussen hebben afscheid van hem kunnen nemen. 

Het was heel ontroerend om te zien hoe ze hem vasthielden,...

lees verder

Mijn nieuwe persoonlijk begeleider vind ik stom!

'Marion werkt niet meer bij ons. Ze werkte al meer dan 10 jaar op onze groep, bijna net zo lang als ik daar woon. Marion was mijn persoonlijk begeleider en zij snapte mij heel goed. Als ik boos was kon ik daar met haar over praten en Marion hielp mij dan met het oplossen van het probleem. Ik heb wel een cadeau gegeven toen ze weg ging.
 
"Mijn nieuwe persoonlijk begeleider vind ik stom"
 
Als je in de zorg voor mensen met een verstandelijke beperking werkt, is dit een voorbeeld wat je vast meteen herkent. Mensen met een verstandelijke beperking komen gedurende hun hele leven honderden hulpverleners tegen. Ook de verschillende instanties die betrokken zijn, zorgen voor een wir war aan hulpverleners. De cliënt moet daardoor steeds opnieuw mensen leren kennen. We verwachten dat de cliënt zich steeds openstelt, zich laat helpen en verzorgen. Maar hoe logisch is dat eigenlijk? Wat betekent het voor mensen met een beperking om mensen die ze vertrouwen keer op keer...
lees verder

Burnout: is jezelf verliezen

Stress op de werkvloer is beroepsziekte nummer 1. Meer dan een miljoen mensen loopt jaarlijks het risico op een burn-out en andere werkgerelateerde psychische ziektes. Dat kan duizend-en-een oorzaken hebben en zich manifesteren in even zoveel symptomen.

Een van de oorzaken waar weinig over wordt gesproken is rouw op de werkvloer. We krijgen er allemaal mee te maken, door het overlijden van een dierbare, een scheiding, verlies van werk of door een ziekte.

Tachtig procent  van de mensen die bij de huisarts komen, hebben klachten die met stress te maken hebben. Als je deze signalen niet op tijd serieus neemt, heb je kans volledig opgebrand te raken. Je energiehuishouding raakt uitgeput en je lijf ‘doet het niet meer’. Een van de oorzaken van burn-out is niet genomen rouw, verlies (uit het verleden) dat je hebt weggedrukt.  Andere oorzaken zijn niet doen wat je zo graag wél wilt doen en werk doen dat niet bij jou hoort. Het verlies van je passie is een...

lees verder

Voltooid verdwenen tijd

Voltooid verdwenen tijd

Ze kijkt verheugd op als ik de kamer binnenkom. ‘Wat leuk, jou had ik niet verwacht.’

‘Toch wel, want ik ga vandaag met je mee naar het ziekenhuis.’

‘Het ziekenhuis? Dat had je me wel even mogen vertellen.’

Ik druk mijn automatische neiging om haar te corrigeren weg. Want iedereen, van thuiszorg, tot wij, de kinderen, hebben haar proberen voor te bereiden op het bezoek aan de geriater in het ziekenhuis. Een bezoek dat ze het liefst tot in de oneindigheid had uitgesteld. ‘Ik doe het nog heel goed voor mijn 90 jaar.’

Gehoorzaam wacht ze voor de ingang van het ziekenhuis terwijl ik de auto wegzet. Ik doe haar het mondkapje voor. Net alsof ik een kind aankleed, schiet door m’n hoofd.

We wachten in de poli bij het bloedprikken. Zonder enige interesse in de omgeving staart ze voor zich uit. Ik ben haar baken waar ze zich vandaag aan zal vastklemmen als ze dreigt te verdrinken in alle nieuwe indrukken.

Ze moet...

lees verder
Close

50% Complete

Twee stappen

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua.