door Ron van den Heuvel, Uitvoerend ervaringsdeskundige bij de Inloop Oosterflank

 Iedere cliënt van Pameijer (ieder mens!), wordt geconfronteerd met verlies. Bijvoorbeeld verlies van de plek waar de cliënt hiervoor heeft gewoond en geleefd, misschien verlies van zelfstandigheid, van (mentale) gezondheid, van (een deel van) het sociale netwerk en ga zo nog maar even door…

Er is sprake van een transitie, een overgang, een verandering in het leven. En dat brengt naast nieuwe ervaringen ook verlies met zich mee. Elk verlies heeft impact en vraagt om een antwoord, een reactie. En dat antwoord is rouwen. Een natuurlijke en normale reactie op verlies.

Op maandag 27 en dinsdag 28 juni mocht ik deelnemen aan de 2-daagse cursus ‘Verlies en rouw in het werk als ervaringsdeskundige’. De cursus werd gegeven door Miriam Hopmans, voormalig manager van Pameijer Plus, vanuit het Centrum voor Verborgen Verlies.

Helemaal in de stijl van Miriam...

‘ik weef het missen, en het dragen

ik weef de liefde die is gebleven

ik weef jou met zorg en aandacht

in alle draden van mijn leven’

Uit ‘ik weef jou’ van Floortje Agema

Iets meer dan een jaar geleden ontstond een plan. Een plan om iets te doen met sieraden van mama. Sieraden die lagen te verstoffen. Een gouden armbandje wat kapot was. Een ring waarvan de steen al lang verdwenen was. Twee te grote ringen. Sieraden die mijn moeder met liefde gedragen had. Die emotionele waarde voor mij hadden, maar die ik niet droeg.

2021 leek mij een mooi moment om dit gedragen goud om te laten smelten. Om er iets nieuws van te maken wat ook ik met liefde kon dragen.

 2021 was het jaar waarin ik 45 werd en mijn moeder 10 jaar dood was. Dat was HET moment. Ik had ook al bedacht welke edelsmid dit klusje zou gaan doen.

 Waar ik geen rekening mee had gehouden, was met de planning van desbetreffende edelsmid. Haar agenda zat bomvol. Er was niet eens ruimte om...

De dag nadert. Het is bijna een jaar geleden dat mijn vader overleed, inderdaad net voor kerst.  De film is gaan draaien, alles komt weer terug. Het telefoontje van mijn zus. “Pa is gevallen en het ziet er niet goed uit, kun je snel komen?"

Ik rond het coachgesprek met mijn klant snel af en ga direct naar het huis van mijn vader. Wat ik daar aantref is niet fijn om te zien. Ik treed niet in details, maar de beelden staan nog steeds haarscherp op mijn netvlies.

In mijn werk begeleid ik regelmatig mensen met traumatische ervaringen en ik weet dat herbeleven een functie heeft. Ik druk de beelden dus niet weg en laat ze komen,  met alle emoties die hierbij horen: verdriet, opluchting en het gemis. 

Het stervensproces heeft 2 dagen geduurd en het was bijzonder en een heel liefdevol proces. Mijn vader was omringd door kinderen en kleinkinderen en ook enkele zussen hebben afscheid van hem kunnen nemen. 

Het was heel ontroerend om te zien hoe ze hem vasthielden,...