Ze was pas 7

17 december 2011

‘Ik heb pa gebeld, hij komt Pepper zometeen halen en gaat met haar naar de dierenarts’ zegt mijn man. ‘Oké’, zucht ik, ‘wat een gedoe, ik kan het er eigenlijk niet bij hebben’.

Ik ben boven en hijs mijn twee kleine jongetjes in mooie kleren. Mijn grote dochter van 7 is al gedoucht en mooi aangekleed. Zij is beneden en zit bij het mandje waar onze Jack Russel van 11 jaar in ligt. Dat het niet goed gaat met Pepper is duidelijk.

Ik maak me zorgen over Pepper. De timing is alleen totaal niet handig.

We bereiden ons voor op een etentje ter ere van het 40 jarige huwelijksjubileum van mijn ouders. Hoewel mijn moeder in juli overleden is, hebben we gezamenlijk besloten om in plaats van een feest een diner te geven om deze mijlpaal toch te vieren. Dit feest was zo belangrijk voor mijn moeder. Het is zo verdrietig dat ze er niet meer is. Een etentje leek gepast. Zeker nu mijn vader in het verpleeghuis woont en nooit meer thuis...

lees verder

#126 - Henny en Miriam over verlies en rouw

Miriam en Henny te gast in de podcast van de Balanskliniek. Voor een gezond en vervuld leven is een goede balans in je leven essentieel. Maar hoe bewaak je die persoonlijke balans? Psychiater Bram Bakker gaat in De Balanskliniek in gesprek met bijzondere en inspirerende gasten om een antwoord te vinden op deze vraag

 

 

 

lees verder

‘This song should not exist’

Wereldlichtjesdag

Afgelopen zondag was het de tweede zondag van december en dus Wereldlichtjesdag.

World Wide Candle Lighting is in 1997 ontstaan in Amerika, Het is opgericht door een organisatie genaamd ‘The Compassionate Friends’.

Wereldwijd komen op de tweede zondag in december mensen bij elkaar om op 19.00 (lokale tijd) kaarsen te branden om stil te staan bij alle overleden kinderen. Door de verschillende tijdzones in de wereld ontstaat hierdoor een golf van licht. Op deze manier wordt een lichtpuntje gecreëerd in de donkere dagen van de maand december. Juist omdat er op deze dag ruimte is om alle overleden kinderen gezamenlijk te eren en te herinneren. Samen is toch minder alleen.

In 2019 was ik zelf voor de eerste keer betrokken bij de organisatie van Wereldlichtjesdag in Rosmalen. Ik was ingestapt omdat een vriendin van mij, na het verlies van haar baby, het organiseren van Wereldlichtjesdag Rosmalen op zich had genomen. Dit had ze gedaan omdat deze...

lees verder

Verlies en rouw in het werk als ervaringsdeskundige

 

 door Ron van den Heuvel, Uitvoerend ervaringsdeskundige bij de Inloop Oosterflank

 Iedere cliënt van Pameijer (ieder mens!), wordt geconfronteerd met verlies. Bijvoorbeeld verlies van de plek waar de cliënt hiervoor heeft gewoond en geleefd, misschien verlies van zelfstandigheid, van (mentale) gezondheid, van (een deel van) het sociale netwerk en ga zo nog maar even door…

Er is sprake van een transitie, een overgang, een verandering in het leven. En dat brengt naast nieuwe ervaringen ook verlies met zich mee. Elk verlies heeft impact en vraagt om een antwoord, een reactie. En dat antwoord is rouwen. Een natuurlijke en normale reactie op verlies.

 

Op maandag 27 en dinsdag 28 juni mocht ik deelnemen aan de 2-daagse cursus ‘Verlies en rouw in het werk als ervaringsdeskundige’. De cursus werd gegeven door Miriam Hopmans, voormalig manager van Pameijer Plus, vanuit het Centrum voor Verborgen Verlies.

Helemaal in de stijl van Miriam...

lees verder

Het is rond

‘ik weef het missen, en het dragen

ik weef de liefde die is gebleven

ik weef jou met zorg en aandacht

in alle draden van mijn leven’

Uit ‘ik weef jou’ van Floortje Agema

 

Iets meer dan een jaar geleden ontstond een plan. Een plan om iets te doen met sieraden van mama. Sieraden die lagen te verstoffen. Een gouden armbandje wat kapot was. Een ring waarvan de steen al lang verdwenen was. Twee te grote ringen. Sieraden die mijn moeder met liefde gedragen had. Die emotionele waarde voor mij hadden, maar die ik niet droeg.

2021 leek mij een mooi moment om dit gedragen goud om te laten smelten. Om er iets nieuws van te maken wat ook ik met liefde kon dragen.

 2021 was het jaar waarin ik 45 werd en mijn moeder 10 jaar dood was. Dat was HET moment. Ik had ook al bedacht welke edelsmid dit klusje zou gaan doen.

 Waar ik geen rekening mee had gehouden, was met de planning van desbetreffende edelsmid. Haar agenda zat bomvol. Er was niet eens ruimte om...

lees verder

De eerste sterfdag komt eraan

blog herinneren rouw sterfdag Dec 18, 2020

De dag nadert. Het is bijna een jaar geleden dat mijn vader overleed, inderdaad net voor kerst.  De film is gaan draaien, alles komt weer terug. Het telefoontje van mijn zus. “Pa is gevallen en het ziet er niet goed uit, kun je snel komen?"

Ik rond het coachgesprek met mijn klant snel af en ga direct naar het huis van mijn vader. Wat ik daar aantref is niet fijn om te zien. Ik treed niet in details, maar de beelden staan nog steeds haarscherp op mijn netvlies.

In mijn werk begeleid ik regelmatig mensen met traumatische ervaringen en ik weet dat herbeleven een functie heeft. Ik druk de beelden dus niet weg en laat ze komen,  met alle emoties die hierbij horen: verdriet, opluchting en het gemis. 

Het stervensproces heeft 2 dagen geduurd en het was bijzonder en een heel liefdevol proces. Mijn vader was omringd door kinderen en kleinkinderen en ook enkele zussen hebben afscheid van hem kunnen nemen. 

Het was heel ontroerend om te zien hoe ze hem vasthielden,...

lees verder

Mijn nieuwe persoonlijk begeleider vind ik stom!

'Marion werkt niet meer bij ons. Ze werkte al meer dan 10 jaar op onze groep, bijna net zo lang als ik daar woon. Marion was mijn persoonlijk begeleider en zij snapte mij heel goed. Als ik boos was kon ik daar met haar over praten en Marion hielp mij dan met het oplossen van het probleem. Ik heb wel een cadeau gegeven toen ze weg ging.
 
"Mijn nieuwe persoonlijk begeleider vind ik stom"
 
Als je in de zorg voor mensen met een verstandelijke beperking werkt, is dit een voorbeeld wat je vast meteen herkent. Mensen met een verstandelijke beperking komen gedurende hun hele leven honderden hulpverleners tegen. Ook de verschillende instanties die betrokken zijn, zorgen voor een wir war aan hulpverleners. De cliënt moet daardoor steeds opnieuw mensen leren kennen. We verwachten dat de cliënt zich steeds openstelt, zich laat helpen en verzorgen. Maar hoe logisch is dat eigenlijk? Wat betekent het voor mensen met een beperking om mensen die ze vertrouwen keer op keer...
lees verder
Close

50% Complete

Leuk dat je de nieuwsbrief wilt ontvangen

wij sturen regelmatig mails met informatie van onze activiteiten en met inspiratie.