Als je in de zorg voor mensen met een verstandelijke beperking werkt, is dit een voorbeeld wat je vast meteen herkent. Mensen met een verstandelijke beperking komen gedurende hun hele leven honderden hulpverleners tegen. Ook de verschillende instanties die betrokken zijn, zorgen voor een wir war aan hulpverleners. De cliënt moet daardoor steeds opnieuw mensen leren kennen. We verwachten dat de cliënt zich steeds openstelt, zich laat helpen en verzorgen. Maar hoe logisch is dat eigenlijk? Wat betekent het voor mensen met een beperking om mensen die ze vertrouwen keer op keer uit hun leven te zien verdwijnen? Wat vraagt dat van jou als zorgprofessional, hoe ga jij daar mee om? Kun je zien dat er een verhaal schuilgaat achter de weerstand, de agressie of de afkeer die de cliënt laat zien?

 

Overigens, dit verhaal is natuurlijk ook herkenbaar voor zorgprofessionals werkzaam in jeugdhulpverlening, GGZ of ouderenzorg.

 

Deel jouw ervaring hieronder......