Bij de dag leven is een soort levenskunst.’

Het is april 2022 en het duurt nog maar een week voordat we naar Spanje vertrekken. Een chaotische tijd die voelt als een rollercoaster en waarin ik tussen twee werelden in leef. Het is ook een mooi moment om terug te blikken op de voorafgaande periode en om vooruit te kijken naar ons verblijf in Spanje. Dit doe ik tijdens een interview door Geralda Kadiks. Er is veel te bespreken. Onze journey tot nu toe, waardevolle inzichten en mijn ideeën over leven en werken in Spanje.

Een van de vragen die Geralda me stelt is wat het betekent om deze stap samen met Hans te zetten. Door de huidige situatie is dit opeens heel actueel. In dit gedeelte van het interview lees je onder meer mijn antwoord op deze vraag. Ook sta ik stil bij thema’s als moed, onzekerheid en angst.

 ‘Mensen zeggen naar mij toe weleens: ‘Het is moedig wat je doet’. En in eerste instantie denk ik dan ‘mwah’, maar het is wel zo. Het wordt pas moedig op het moment dat je ook echt durft toe te geven dat het heel erg eng is wat je aan het doen bent. Ik zeg altijd, er is geen moed zonder angst. Moed is iets aan durven gaan met je angst en vooral ook ondanks je angst het besluit nemen dat iets een grotere prioriteit heeft.’

‘Dan heb je eenmaal dat besluit genomen, en dan komen er ongetwijfeld situaties op je pad waar je ook weer moedig in moet zijn.’

‘Ja, dat klopt helemaal! Omdat je dat pad aan het lopen bent, weet je niet wat je allemaal tegenkomt. Moedig zijn is echt met je angst lopen. Brené Brown zegt ook heel mooi: ‘De arena in stappen.’ Die gladiatoren zijn natuurlijk ook best angstig geweest als ze de arena in stapten. Dat heb je nodig om scherp te blijven. Om te voelen dat het wel ergens om draait, anders word je roekeloos. Moed geeft ook focus.’

‘Anders ga je doen om te doen, is dat wat je bedoelt?’

‘Ja precies, of ga je ook roekeloos handelen, omdat je ongeduldig wordt, te snel wilt gaan, dingen niet meer overziet. Ik denk dat het ook te maken heeft met te resultaatgericht zijn. Hans en ik zitten ook in het programma van de 12 stappen. Een van de quotes daarin is ‘dag aan dag’. Wij leven ook wel zo. Natuurlijk zit er ook wel wat vooruitzicht in, maar je moet wel kunnen ‘handelen’ wat je vandaag aankijkt, wat je vandaag tegenzit, en niet daar overheen stappen. Het werkt eigenlijk twee kanten op. Als je vandaag een tegenslag hebt, heb je hiermee te dealen en tegelijkertijd is er morgen weer een nieuwe dag en hoef je niet die tegenslag, of dat negatieve gevoel, of die angst weer mee te nemen de nieuwe dag in. Het is gewoon weer een nieuwe dag. Daarmee start je ook iedere keer weer opnieuw. Dat geeft ook heel veel energie. Natuurlijk zijn er nu ook spannende momenten. We weten nu bijvoorbeeld niet eens of we volgende week bij de notaris zitten. Dus we gaan met ons hele hebben en houwen weg. Volgende week is de overdracht van het huis en de sleutel. Dat is vrij noodzakelijk, maar we hebben nog geen afspraak. Maar we zijn dan al wel weg. We zitten dan in onze camper, maar de vrachtwagen komt ook met onze spullen.’

‘Dus dan is het de kunst om je niet te laten intimideren door een scenario, wat morgen zou kunnen gebeuren.’

‘Precies, het ‘wat als’. Als mensen angstig worden gaat dat hoofd beginnen met ‘wat als’. Het monkey mind, die stemmetjes, daar word je gek van. Dan ga je inderdaad allerlei scenario’s bedenken. Een woord dat mensen hiervoor gebruiken is ‘risico-management’. Dat klinkt mooi en chic, maar hoeveel kun je voorzien? Durf je leiderschap te tonen vanuit het ‘niet weten’?’

‘Bij de dag leven is eigenlijk een soort levenskunst.’

‘Dat is het zeker. De diepere laag daarin is vertrouwen. Als je dat nog niet kunt voelen, dat diepe vertrouwen, natuurlijk wil je dan weten wat er gebeurt.’

‘Vertrouwen in jezelf vooral’

‘Mensen zeggen weleens: ‘Jullie kunnen makkelijk praten.’ Alsof je eerst alles op een rijtje moet hebben voordat je moedige stappen kunt zetten. Wij begonnen deze journey juist toen Hans zijn ongeluk had gehad, toen hij helemaal niets meer kon, zijn baan kwijtraakte en alles afbrokkelde. Toen hebben wij die camper gekocht van onze laatste centjes. Met het idee: ‘We zien wel, maar dit is belangrijk voor onze journey en voor het herstel van Hans.’

‘Je zegt dus eigenlijk dat je niet alles op een rijtje hoeft te hebben voordat je stappen zet.’

‘Precies. Dat is wat wel wat veel mensen doen. Het moet eerst op orde zijn en dan gaan we lopen.’

‘Maar gaan ze dan nog lopen?’

‘Inderdaad, gaan ze dan nog lopen? Ik heb ervaren dat veranderen vanuit verlangen veel moeilijker is dan vanuit noodzaak. Onze journey is wel een beetje gestart vanuit noodzaak, door dat ongeluk. Ik zat in een business-programma in die periode, ik ben me toen wel gaan realiseren dat ik mijn business anders moest gaan inrichten. Ik ben toen ook al gaan kijken naar online business, plek onafhankelijk, ik dacht ik moet minder afhankelijk zijn van de omstandigheden. Corona heeft natuurlijk voor heel veel mensen dat bewustzijn gecreëerd. Maar ik was er in 2017 al mee bezig, met dat proces.’ 

'Je zegt, het is belangrijk als je zo’n besluit neemt om te emigreren, dat je het proces dat daarna komt met je angst doorloopt. Zijn er in dat proces dingen die je over jezelf hebt ontdekt als het over moed gaat? Dat je denkt, hé, wat betekent het dat ik uit deze situatie wegga en deze stap ga zetten?’

‘Vooral wat ik net al zei, hoe moeilijk het is om vanuit verlangen iets te gaan doen. Ik sprak dat altijd wel uit maar heb dit nooit zo aan den lijve gevoeld. Ik merk nu dat ik heel vaak denk: ‘Waarom doe ik dit in godsnaam? Mijn business loopt lekker, ik heb een fijn sociaal leven, mijn kinderen zijn hier, we hebben een fijn huis. Eigenlijk is alles op orde. En dan komt het neer op het voelen van je purpose, een roeping, ik heb daar heel vaak niet naar willen luisteren omdat het zo spannend en zo eng is. Er is echt een andere moed voor nodig om deze stap te zetten. Met name dat stuk hoe moeilijk het is om toch vanuit verlangen je purpose te volgen, dat is echt wel ‘next level’ op dit moment. Ik realiseer me ook dat het echt niet voor iedereen weggelegd is, om echt zo purpose-gedreven te ondernemen of te leven.’

'Wat heb jij waardoor dit jou wel lukt?'

'Ik denk wel dat ik het avontuurlijke in me heb. Vrijheid is ook een hele belangrijke kernwaarde. Het heeft ook wel met een aantal drijfveren en kernwaarden te maken die ook heel passend zijn bij mij.'

'Misschien ook wel wat je net benoemde, dat je vertrouwen hebt dat je inderdaad dag bij dag kan leven.'

‘Ja, precies, en heel veel zelfvertrouwen ook. Vertrouwen in eigen mogelijkheden en capaciteiten.’

'En misschien ook wel dat je dit met z’n tweeën kunt oppakken, dat je samen dit avontuur in stapt, maakt dat nog iets uit?'

‘Natuurlijk is het heel fijn dat ik dit samen met Hans ga doen maar ja,  ik ben dit avontuur ook weleens alleen aangegaan en dat zijn ook weleens gedachten nu. Stel je voor dat Hans nu opeens weg zou vallen, zou ik dan gaan? Of, dan zit ik daar straks alleen. Natuurlijk heb ik ook weleens doemscenario’s in mijn hoofd. Dan voelt het nog wel hetzelfde. Of het hetzelfde zal zijn, dat zal absoluut niet zo zijn, dat realiseer ik me ook wel. Maar als dat zo sterk zou zijn, dat ik daar niet zou willen zijn, of dat ik het niet aan zou gaan, dan vind ik dat ik het nu al niet aan moet gaan. Dan hang ik het aan hem.’

‘Dus het komt neer op los van de omstandigheden je purpose voelen?’

‘Ja, ik denk dat dat een hele mooie samenvatting is. Die purpose zit in jou, die zit niet in de omstandigheden. Ik denk dat dat ook een hele belangrijke is.’

‘En het is belangrijk om scherp te houden wat die purpose dan is.’

‘Ja, en die moet je dus continu toetsen. En nu, omdat we hem samen doen, dat is ook wel een nieuwe. Omdat we hem samen doen, moeten we hem wel samen toetsen. En dat is natuurlijk ook wel een ander verhaal.’

Merk je dan verschillen, in hoe je in dingen staat? Vul je elkaar aan?

‘We vullen elkaar aan en onze kern is wel hetzelfde, absoluut.’